Surgery for obstructive sleep apnea: Sleep endoscopy determinants of outcome

Abstract

Objectives/Hypothesis:

Although drug‐induced sleep endoscopy is often employed to determine the site of obstruction in patients with obstructive sleep apnea (OSA) who will undergo upper airway surgery, it remains unknown whether its findings are associated with surgical outcome. This study tested the hypothesis that drug‐induced sleep endoscopy variables can predict the outcome of upper airway surgery in OSA patients.

Study Design:

Case series retrospective analysis.

Methods:

Forty‐nine OSA patients (41 male; mean apnea‐hypopnea index [AHI] 30.9 ± 18.5 events/hour) underwent propofol‐induced sleep endoscopy followed by upper airway surgery (palatal surgery, and/or radiofrequency ablation of the tongue base, and/or hyoid suspension) and subsequently a follow‐up polysomnography to assess surgical outcome.

Results:

Twenty‐three patients (47%) were responders, and twenty‐nine were nonresponders (53%). Nonresponders had a higher occurrence of complete or partial circumferential collapse at velum and complete antero‐posterior collapse at tongue base or epiglottis in comparison with responders. Multivariate logistic regression analysis revealed that among baseline clinical and polysomnographic characteristics (e.g., AHI, body mass index) and sleep endoscopy findings, the presence of complete circumferential collapse at velum, and of complete antero‐posterior collapse at tongue base were the only independent predictors of upper airway surgery failure.

Conclusions:

Drug‐induced sleep endoscopy can be used to predict higher likelihood of response to upper airway surgery in OSA. Laryngoscope, 2012

Nέα θεραπεία για την υπνική άπνοια

Η υπνική άπνοια είναι μια συχνή πάθηση και υπολογίζεται ότι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής την εμφανίζουν 22 εκατομμύρια ασθενείς. Είναι μια διαταραχή στη λειτουργία της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου. Όταν εκδηλώνεται, η αναπνοή του ασθενούς εξασθενεί ή σταματάει εντελώς για 10-15 δευτερόλεπτα ή και περισσότερα αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του ύπνου. Κατά τη διάρκειά της η ποσότητα του οξυγόνου που υπάρχει στο αίμα του ασθενούς μειώνεται σε τέτοιο βαθμό που διαταράσσεται η οξυγόνωση οργάνων όπως ο εγκέφαλος και η καρδιά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, εκτός από την κακή ποιότητα ύπνου, τα άτομα με υπνική άπνοια κατά τη διάρκεια της ημέρας να εμφανίζουν υπνηλία, μειωμένη συγκέντρωση και πονοκεφάλους. Επιπλέον, παρουσιάζουν υψηλή αρτηριακή πίεση και αυξημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Γι’ αυτό και είναι επικίνδυνο να μένει αδιάγνωστη.

Ποια η παλιά και ποια η νέα θεραπεία

Η πιο συχνή θεραπεία θεωρείται η αναπνευστική συσκευή CPAP (Continuous Positive Airway Pressure), η οποία όμως δεν εμφανίζει καλή συμμόρφωση στη χρήση της. Για τους ασθενείς με υπνική άπνοια οι οποίοι αδυνατούν να χρησιμοποιήσουν τη συσκευή CPAP, υπάρχει μια καινούργια θεραπεία που έχει πάρει την έγκριση του Αμερικανικού Φορέα Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) από το 2014. Πρόκειται για τη διέγερση του υπογλώσσιου νεύρου με το σύστημα Inspire UAS. Μία θεραπεία για την οποία αξίζει να μάθεις περισσότερα στο www.inspiresleep.com.

Πότε εγκρίθηκε η θεραπεία Η προσπάθεια για τη δημιουργία ενός διεγέρτη του υπογλώσσιου νεύρου ξεκινά από τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Το 2014 δημοσιεύτηκαν στο New England Journal of Medicine τα αποτελέσματα της πολυκεντρικής κλινικής μελέτης STAR, τα οποία αποδείκνυαν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας σε 126 ασθενείς με μέτριας και σοβαρής βαρύτητας σύνδρομο υπνικής άπνοιας. Ο δείκτης απνοιών/ υποπνοιών μειώθηκε από 29,3 σε 9 επεισόδια την ώρα. Με οδηγό τα ισχυρά δεδομένα της παραπάνω δημοσίευσης, ο FDA ενέκρινε προς κλινική χρήση τον βηματοδότη Inspire UAS τον Απρίλιο του 2014 (https://aasm.org/fda-approvesinspire-upper-airway-stimulation-therapyfor-sleep-apnea/).

Πώς εφαρμόζεται Η εμφύτευση του συστήματος απαιτεί 3 μικρές τομές: μια τομή στην υπογνάθια χώρα που επιτρέπει την εύρεση του υπογλώσσιου νεύρου και την τοποθέτηση του cuff για τη διέγερσή του, μια τομή στην υποκλείδια χώρα για την εναπόθεση του βηματοδότη και μια τρίτη τομή στο ύψος του 4ου με 5ου μεσοπλεύριου διαστήματος για την τοποθέτηση του αισθητήρα ανίχνευσης των αναπνευστικών κινήσεων. Η επέμβαση διαρκεί περίπου 2 ώρες και ο ασθενής μπορεί να εξέλθει του νοσοκομείου την ίδια ημέρα. Ακολουθεί η ενεργοποίηση του βηματοδότη μερικές εβδομάδες μετά καθώς και η τιτλοποίηση της βέλτιστης έντασης ύστερα από μελέτη ύπνου. Το κόστος της θεραπείας καλύπτεται από τους ασφαλιστικούς φορείς και η θεραπεία αυτή είναι πλέον διαθέσιμη και στην Ελλάδα.

Είναι αποτελεσματική;

Πρόσφατα, δημοσιεύθηκαν τα αποτελέσματα της πενταετούς παρακολούθησης των ασθενών της μελέτης STAR, τα οποία αποδεικνύουν ότι τα ευεργετικά αποτελέσματα διατηρούνται στο πέρασμα του χρόνου. Επιπλέον, σε δημοσίευση του Ιανουαρίου 2019 στο European Respiratory Journal που περιελάμβανε 508 ασθενείς στους οποίους εμφυτεύθηκε το σύστημα της Inspire στη Γερμανία και στις ΗΠΑ, ο δείκτης των απνοιών και υποπνοιών στους 12 μήνες από 34 έπεσε σε 7 επεισόδια ανά ώρα ύπνου.

 

Πηγή: forma.gr